1 maart 2020 startten 11 nieuwe brandweermannen in onze hulpverleningszone. Ze werden verwelkomd in hun post, kregen de eerste info en rondleiding en gingen van start met de opleidingen. 18 dagen later ging ons land in lockdown waardoor alle fysieke opleidingen stil kwamen te liggen. Hun opleidingsverhaal zag er plots helemaal anders uit. We waren benieuwd hoe zij dit ervaren hebben en hoe het met hen gesteld is ondertussen. We vroegen het aan Darwin uit post Kruibeke.
Darwin P. (29 jaar) woont samen, heeft een dagjob als verantwoordelijke voor logistiek en magazijnbeheer in een Bevers bedrijf en is vrijwilliger in post Kruibeke.
Jij bent in 2020 als enthousiaste nieuwe medewerker/brandweerman gestart voor onze Hulpverleningszone. Hoe verliep dat voor jou?
We zijn in maart met 2 aspiranten gestart in post Kruibeke. Op de allereerste algemene vergadering van het jaar maakten we kennis met veel collega’s die ons raad en info gaven over de komende opleidingen. We konden een paar keer samen oefenen in de post, met de verschillende ploegen. Net op het moment dat we enkele gezichten begonnen kennen, stopte alles. Achteraf gezien hebben we nog geluk gehad om die start te kunnen meemaken.
Hoe werd je opgevangen in post Kruibeke. Ben je daar al wat wegwijs?
Wouter en ik zijn echt goed begeleid geweest door iedere collega van elke ploeg waarmee we oefenden. Ze doen erg hun best om ons alles goed te laten zien en uit te leggen. Ondertussen ken ik mijn ploeg. Daarin heb ik een peter die ik op de wekelijkse oefening tegenkom. Door de maatregelen oefenen we in kleinere groepjes van max 6 collega’s op een vrijdag- of zaterdagavond.
Hoe ben je terecht gekomen bij de brandweer?
Mijn brandweerinteresse is steeds groot geweest. Sinds ik samen met mijn vriendin in Kruibeke woon, bezochten we alle opendeurdagen van Kruibeke en Melsele. Gesteund door haar heb ik keihard gewerkt om klaar te zijn voor de fysieke proeven en behaalde ik mijn FGA.
Het eerste jaar is er eentje met vele opleidingen. Daar heeft corona een stokje voor gestoken. Hoe heb je dat ervaren?
In het weekend van 7 maart startte mijn brandweeropleiding op Paulo. Het weekend daarna zaten we in lockdown en lagen alle opleidingen voor 6 maanden stil. Sinds september hebben we toch al enkele modules afgelegd en afgewerkt. De praktijk ging in kleinere groepjes fysiek door in Paulo en de theoretische delen volgden we meestal online. Het is anders dan anders maar toch beter dan niks. Ik pas me wel aan en ben blij dat er iets is en dat we verder kunnen.
Door interne oefening, digitale sessies en enkele fysieke opleidingen ben je al een stapje verder. Hoe zit het met de goesting in het vervolg van het hele opleidingsverhaal?
Die goesting wordt uiteraard groter en brandbestrijding wordt alleen maar interessanter. Het smaakt naar meer en het verlangen blijft. Al duurt ons opleidingsverhaal wat langer, het komt in orde en daar houden we ons aan vast.
Een eerste interventie zal zich spoedig aandienen. Wat doet dat met jou?
Ik heb nog geen pager maar in de zomer ben ik wel een paar keer mee geweest om wespen te bestrijden. Ik ben blij dat ik betrokken was. Een eerste echte interventie zal misschien wat zenuwen geven. Het zal altijd anders zijn dan dat je het hebt geleerd op school en tijdens de opleidingen. Het wordt een spannende uitdaging.
Hoe kijk je zelf terug op 2020?
Sinds september bolt de trein dus het zal wel goed komen en dat motiveert me. Veel mensen vinden 2020 een slecht jaar. Maar doordat ik aangenomen ben, de opleiding kon starten en toch al enkele modules achter de rug heb, is het voor mij persoonlijk toch een succesvol jaar geweest.